Ε' & Στ' δημοτικού

Παίζουμε Κινηματογράφο
«Ήχος, Κάμερα, Πάμε!» Πώς δημιουργείται μια κινηματογραφική ταινία; Από την ιδέα, τη συγγραφή του σεναρίου έως και τα γυρίσματα, τα παιδιά εργάζονται σαν μέλη ενός κινηματογραφικού συνεργείου, αναλαμβάνουν τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας ταινίας μικρού μήκους και αφήνουν το αποτύπωμα της σχολικής τους ζωής.  
Το σύνθημα «Παίζουμε Κινηματογράφο;» προτρέπει τα παιδιά να παίξουν δημιουργικά, όπως ακριβώς προτρέπει το ένα το άλλο λέγοντας «Παίζουμε κρυφτό;», «Παίζουμε κυνηγητό;». 
Ο κινηματογράφος ως μέσο τέχνης και έκφρασης ενώνει γλώσσες, ιδέες, πολιτισμούς, εποχές. Μέσα από πειραματισμούς και παιχνίδι, ανακατεύοντας διάφορες τεχνικές και εργαλεία, τα παιδιά δημιουργούν τα πρώτα τους βιντεάκια. Ιστορίες με δισδιάστατους ή τρισδιάστατους ήρωες ζωντανεύουν. Animation, live action, green screen, εφέ, επαυξημένη πραγματικότητα (AR), γίνονται παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.

Θέσεις, φώτα, πάμε!

Όλα ξεκινούν με την κεντρική ιδέα. Πρέπει να μπει σε μία λεκάνη και, για να νοστιμέψει, να ζυμωθεί με το πρόβλημα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι χαρακτήρες μας. Με το ζύμωμα θα αποκαλυφθεί η κορύφωση της ιστορίας! Τότε είναι η σωστή στιγμή να προστεθεί η λύση. Δεν τελείωσε, όμως, εδώ η συνταγή: Η ιστορία πρέπει να πασπαλιστεί με όλα τα απαραίτητα για να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα: σκηνικά, φώτα, μουσική! 
Όσο η ζύμη ξεκουράζεται, τα παιδιά αρχίζουν να δουλεύουν σε ένα τηγάνι τους χαρακτήρες τους, αναμειγνύοντας τις επιθυμίες τους, τη σωματική τους έκφραση και τις σχέσεις τους. Μόλις πάρουν χρώμα, τους ενώνουν με το πρώτο μίγμα και ξεκινούν να προβάρουν τις σκηνές, πλάθοντας σταδιακά την τελική μορφή της παράστασης. Θα χρειαστούμε περίπου 6 πρόβες για να πάρει η παράσταση την τελική της μορφή και να παρουσιαστεί στους πεινασμένους -για τέχνη, πάντα- θεατές! 

παίΖΩ

Στον κύκλο ΠαίΖΩ, τα παιδιά παίζουν σύγχρονα και παραδοσιακά παιχνίδια, με κύριο στόχο να περάσουν καλά και να ξεγνοιάσουν. Συγχρόνως, εξασκούν τη μνήμη τους, ακονίζουν την παρατηρητικότητά τους, βελτιώνουν την ταχύτητα των αντιδράσεών τους, συνδυάζουν τις σωματικές τους ικανότητες με τη δύναμη του νου, μαθαίνουν καινούριες λέξεις, εξελίσσουν τη φαντασία τους.
Ακόμη, η ομάδα εφευρίσκει νέες ιστορίες, ενώ ταυτόχρονα όλα τα παιδιά συνθέτουν και εφαρμόζουν στρατηγικές για να τα καταφέρουν τόσο στα παιχνίδια στην αυλή όσο και στα επιτραπέζια. Και όλα αυτά συμβαίνουν στον χώρο και τον χρόνο ενός παιχνιδιού, κατά τη διάρκεια του οποίου όλοι και όλες συνεργάζονται, αγωνιούν, γελούν αλλά και … ανταγωνίζονται αποδεχόμενοι τη νίκη και την ήττα με την ίδια χαρά. Άλλωστε, ξέρουν ότι μόνο έτσι, όλοι και όλες, κάθε φορά, θα  περάσουν καλά.

Ξυλοτεχνίες
Πόσο ωραίο υλικό είναι το ξύλο! Και πόσες διαφορετικές μορφές μπορεί να πάρει στα
χέρια των ευφάνταστων μικρών τεχνιτών.
Στη διάρκεια του κύκλου αυτού τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να δώσουν μορφή
στη δημιουργική τους φαντασία. Οι μαθητές και οι μαθήτριες παίρνουν το ξύλο στα χέρια τους και το μεταμορφώνουν. Μαθαίνουν να χρησιμοποιούν διαφορετικά εργαλεία και τεχνικές. Σχεδιάζουν, κόβουν, κολλούν, καρφώνουν, ζωγραφίζουν και διακοσμούν τις ιδέες τους. Το αποτέλεσμα; Πρωτότυπες, ξύλινες, χρηστικές κατασκευές και στολίδια ξεχωριστά!

Μίλα μου, για μίλα
Σε μία εποχή που η εικόνα κυριαρχεί, στον Κύκλο Αφήγησης τα παιδιά βρίσκουν τον τρόπο να επικοινωνήσουν μέσω του λόγου και της έκφρασης. Μέσα από τις ιστορίες που θα δημιουργήσουν και τους χαρακτήρες που θα πλάσουν, μέσα από αφηγήσεις ατομικές ή ομαδικές, η ομάδα γνωρίζεται εκ νέου και δημιουργεί στενότερους δεσμούς.
Τι κάνει μια ιστορία αστεία; Τι σημαίνει χιούμορ για την καθεμία και τον καθέναν; Πότε μια ιστορία γίνεται τρομακτική; Πώς θα ήμουν, αν ήμουν ένα φανταστικό πλάσμα; Αν η ιστορία μου ήταν μουσική, πώς θα έμοιαζε το άκουσμα της; Για να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα… η παρέα κάθεται αναπαυτικά και η ιστορία ξεκινάει…

Δεύτερη Ευκαιρία
Πού πάνε τα μολύβια όταν πια μικραίνουν; Τι γίνεται με τα παλιά περιοδικά και τις εφημερίδες όταν πλέον δεν διαβάζονται; Υπάρχουν άραγε νέες μορφές και χρήσεις που μπορούν όλα αυτά τα υλικά να πάρουν;
Στον κύκλο αυτό τα παιδιά μεταμορφώνουν μολύβια, περιοδικά κι εφημερίδες σε ολοκαίνουρια, χειροποίητα αντικείμενα. Ανάλογα με τα διαθέσιμα υλικά, οι μαθητές και οι μαθήτριες σχεδιάζουν, τροποποιούν και κατασκευάζουν τις εμπνεύσεις τους!

Σχεδιάζω- Κατασκευάζω – Ελέγχω
Πώς θα καταφέρουν οι γενναίοι αβγοναύτες να προσγειωθούν σώοι στην αυλή του σχολείου; Και οι αβγοδηγοί θα γλιτώσουν άραγε μετά τη σύγκρουση των αυτοκινήτων τους; Πώς η νέα εφεύρεση της ομάδας θα βοηθήσει στο κρυφτό; Αβγά αλεξιπτωτιστές, αυτοκινητάκια, κατασκοπικά γυαλιά. Όλα φτιαγμένα με απλά υλικά και έτοιμα αφού πρώτα γίνει και σχετικός έλεγχος.
Στο εργαστήριο τα παιδιά σκέφτονται, σχεδιάζουν, κατασκευάζουν, ξανασκέφτονται, βελτιώνουν και έτσι γίνονται μηχανικοί. Δουλεύοντας άλλοτε ομαδικά και άλλοτε ατομικά, ξεκινώντας από ένα πρόβλημα ή ένα σύστημα, η ομάδα δημιουργεί τις προτάσεις της. Μέσα από την κοινή δουλειά, τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι ένας μηχανικός δεν σταματάει ποτέ να σκέφτεται καλύτερες λύσεις και να πειραματίζεται με αυτές.